Բեմանկարիչ՝ Վիկտորիա Ռիեդո-Հովհաննիսյան

Երաժշտությունը՝ «Հող»

Երգչախմբի խմբավար՝ Լիլիթ Եդիգարյան

Զգեստները՝ Թամարա Բարոյանի

Ներկայացման հիմքում Սոս Սարգսյանի «Լակոտը» վիպակն է: Սա մեծ սիրո մասին իրական պատմություն է, որի հերոսները մատնության և ստալինյան ռեժիմի զոհ են դառնում: «Գրականության մեջ մեծ սիրո մասին շատ օրինակներ կան, որոնք ողբերգական վախճան են ունենում: Սա և՛ ողբերգական է, և՛ զավեշտալի... և՛ լուծում չկա...»։ Սա նաև անհատի ինքնակայացման դժվարին ուղու, բարոյական կերպարի կայացման պատմություն է:

Բեմադրությունը` Դավիթ Հակոբյանի

Բեմանկարչությունը` Դավիթ Մինասյանի

Երաժշտական ձևավորումը` Արմեն Շահինյանի և Սամ Սարյանի

Զգեստների նկարչությունը` Թամարա Բարոյանի

Թարգմանիչ՝ Վահե Գևորգյան

Մոր մահվան կապակցությամբ Էնցո Ռիգին վերադառնում է Նեապոլ՝ իր երկու եղբայրների՝ Ստեֆանոյի և Չիկոյի մոտ: Մայրը կտակ էր թողել և պայման դրել, որ երեք եղբայրները ժառանգությունն ամբողջությամբ կստանան միայն միասին ապրելու դեպքում: Սակայն հանգուցյալ մայրիկը հաշվի չէր առել իր զավակների տարբեր խառնվածքները: Էնցոն զբոսաշրջային նավերի վրա նվագող միջակ երաժիշտ է՝ խաղամոլ ու անպատասխանատու: Ստեֆանոն արժութային շուկայի գործակալ է՝ միշտ ընկճված, անձնական կյանքում էլ՝ անհաջողակ... Հենց նա էր վերջին տարիներին խնամում և՛ անկողնային հիվանդ մայրիկին, և՛ Չիկոյին, որն իր սեփական՝ խաղերի իրականության մեջ է ապրում, և մշտական խնամքի կարիք ունի: Ինչևէ, մայրիկի կամքը պետք է կատարվի, ու սկսվում է երեք եղբայրների՝ կասկածելի հեռանկար ունեցող, հարկադրական համատեղ կյանքը...